Noordoostpolder, 1941-1942

De ploegbaas groef niet mee, maar hield toezicht. Iedere maand schreef hij een rapport over zijn ondergeschikten met een beoordeling in cijfers. De promotiekansen hingen af van deze beoordeling. Vooral degenen die boer wilden worden in de Noordoostpolder, hielden daar rekening mee. Polderwerker Jan Marsman vertelde later: “Met twee streekgenoten werd ik aan het werk gezet bij opzichter Schuringa. De eerste dag moesten we al sloten en greppels graven. Het was loodzwaar werk, in weer en wind. Maar we deden het zonder morren. We wilden allemaal graag boer worden. Slechte rapporten van de opzichter kon je dan niet gebruiken. Je moest in die tijd je mond houden, ook als je onrechtvaardigheid tegenkwam.”