Wieringerwerf, zomer 1945

In de laatste weken van de oorlog gaf de Duitse Rijkscommissaris Seyss-Inquart opdracht de in 1930 drooggelegde polder Wieringermeer weer onder water te zetten. Ruim 7000 bewoners en onderduikers vluchtten voor het water. Het doel was vermoedelijk om geallieerde luchtlandingen in de polder te voorkomen. Maar met de nederlaag in zicht was het niet meer dan een zinloze geweldsactie. De IJsselmeerdijk werd op 17 april 1945 op twee plaatsen opgeblazen. In  korte tijd stroomde de polder vol. In twee dagen tijd stond het water in de polder drie-en-een-halve meter hoog. Kort voor de actie werd de bevolking gewaarschuwd. Meer dan driekwart van de huizen en boerderijen raakten zwaar beschadigd en vee ging verloren.. Na de bevrijding werd het herstel van de polder aangepakt. Op 11 december 1945 viel de Wieringermeer voor de tweede keer droog.