Krommeniedijk, 1944

Twee zingende onderduikers met trekharmonica in de achtertuin van Simon en Aaltje Bus. Het gaat om Jo Kalf en Ton Schagen. Waarschijnlijk zitten zij ondergedoken bij de familie Bus om aan tewerkstelling in Duitsland te ontkomen. In mei 1943 worden alle mannen van 18 tot 35 jaar opgeroepen voor tewerkstelling, maar lang niet iedereen meldt zich. In de slaapkamer van Simon en Aaltje bevindt zich achter knieschotten een ruimte waar de onderduikers zich kunnen verbergen. Tussen Jo en Ton in staat Juul Steenbrugge uit Amsterdam, met op de voorgrond haar zoontje Maarten. Tijdens de Hongerwinter wordt Maartens zusje Johanna geboren en trekt de hele familie Steenbrugge naar Krommeniedijk omdat in Amsterdam nauwelijks nog aan voedsel is te komen.