Zaandam, 6 mei 1945

De ressentimenten uit de vijf bezettingsjaren worden vanaf 5 mei gebotvierd op collaborateurs, zwarthandelaren en de zogenoemde ‘moffenhoeren’. Persfotograaf De Jong legt zo’n wraakactie vast vanuit een bovenraam van zijn woning aan de Westzijde. De belagers van het ongelukkige meisje zijn opvallend jong en schijnen nogal plezier te hebben in hun bezigheden.

Dergelijke taferelen riepen ook in de Zaanstreek gemengde gevoelens op. Een Zaandamse beschrijft in haar dagboek hoe ze een kaalgeschoren meisje thuisgebracht zag worden: ‘Ik heb geschaterd, hoewel ik het niet goedkeur.’ En weer een ander verzucht: ‘De moffen zijn weg, maar hun manieren nog niet.’

Op 7 mei laat de commandant van de Binnenlandse Strijdkrachten Gewest 11, Johan G.M. Wastenecker, weten dat ‘het kaalscheren van hoofden van vrouwen die zich met de vijand hebben afgegeven achterwege dient te blijven’. Dat heeft effect, het volksgericht wordt beëindigd.