Nederlands-Indie, Midden-Sumatra, datum onbekend

De Pakanbaroe-spoorweg was tijdens de Tweede Wereldoorlog de ontbrekende schakel in de verbinding tussen West- en Oost-Sumatra. De aanleg dwars door het tropische oerwoud moest de Japanners een betrekkelijk veilige verbinding tussen oost- en westkust opleveren voor transport van troepen, wapens en kolen uit de mijnen van Sapoe en Karoe. Onder zware omstandigheden werd het monsterkarwei in de periode maart 1943 – augustus 1945 geklaard door Javaanse dwangarbeiders (romusha’s) en geallieerde (meestal Nederlandse) krijgsgevangenen. De 220 km lange spoorweg kwam pas gereed enkele dagen na de Japanse capitulatie. Er heeft na september 1945 nooit een trein op gereden en al snel waren de meeste sporen van de beruchte spoorweg uitgewist. Omdat de aanleg veel mensenlevens kostte wordt deze spoorweg in navolging van de Birma-Siam spoorweg ook een dodenspoorweg genoemd.