Nederlands-Indië, Batavia, kampong Makassar, najaar 1945.

De geallieerden waren in 1945 niet voorbereid op de toch nog snelle capitulatie van Japan en de hierop volgende proclamatie van de Republiek Indonesië. Bij afwezigheid van Nederlands gezag werd Nederlands-Indië onder bevel gesteld van de Britten. Die namen vooralsnog een afwachtende houding aan omdat niet was te voorzien hoe de Japanse strijdkrachten en de Indonesische bevolking zich zouden opstellen. De Japanners bleven voorlopig belast met het bestuur en de Nederlanders kregen opdracht in de kampen te blijven. Naast het handhaven van rust en orde moesten de Japanners, tot de komst van de Britten, hun voormalige gevangenen beschermen tegen mogelijk geweld van radicale jongeren, c.q. pemoeda’s. Zo ontstond de ironische situatie dat bewakers beschermers werden. Het originele bijschrift van deze door het NIGIS (Netherlands Indies Government Information Service) voor het buitenland vrijgegeven foto luidde: “Kampong Makassar. Batavia. Inside the gateway 10.000 woman and children internees are living and dying under indescribable conditions of filth and horror. Japanese guards are still guarding the camp area against the unsettled civil population and until such times as relief can be sent to them these women and children must continue to exit under such conditions.”